Αειφορικός Σχεδιασμός Ι

Γενικό πλαίσιο

Το μάθημα αποσκοπεί στην ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και την βιογραφική καταγραφή και σύνθεση επιστημονικής εργασίας με πηγές από την διεθνή βιβλιογραφία. Οι εργασίες είναι ομαδικές ώστε να καλλιεργείται η συνεργασία και ο καταμερισμός εργασίας. Η εργαστηριακή άσκηση πραγματοποιείται επίσης σε ομάδες όπου οι σπουδαστές εστιάζουν σε ζητήματα αειφορικής δόμησης και μελετούν τη σύγχρονη τεχνολογία και πρακτική που εφαρμόζεται σε περιβαλλοντικά ζητήματα εσωτερικού χώρου.

Περιεχόμενο μαθήματος

Το μάθημα Αειφορικός Σχεδιασμός Ι αφορά στο επιμέρους ζήτημα της Περιβαλλοντικής Δόμησης κτιρίων. Η αειφορική κατασκευή αφορά στο σχεδιασμό κτιρίων και εσωτερικών χώρων με βάση το τοπικό κλίμα με σκοπό την εξασφάλιση συνθηκών άνεσης, αξιοποιώντας την ηλιακή ενέργεια και άλλες περιβαλλοντικές πηγές, αλλά και τα φυσικά κλιματικά φαινόμενα. Στο δομημένο περιβάλλον η βελτίωση της περιβαλλοντικής ποιότητας του χώρου αφορά στη δημιουργία συνθηκών άνεσης, τη δημιουργία χώρου υψηλής περιβαλλοντικής ποιότητας, την ελαχιστοποίηση ενεργειακών απωλειών του χώρου και την εκμετάλλευση φυσικών πηγών ενέργειας.

Σκοποί και στόχοι

Στόχοι του μαθήματος είναι η κατανόηση βασικών αρχών του αειφορικού σχεδιασμού και η επίλυση ενός σχεδιαστικού θέματος σύμφωνα με αυτές τις αρχές. Το μάθημα θα αναλύσει σε επίπεδο βασικών αρχών τις παρακάτω έννοιες.

• Μετάδοση Θερμότητας – Ενέργεια
• Ηλιασμός
• Αερισμός
• Παθητικός Σχεδιασμός
• Άνεση – Οπτική, Θερμική, Ακουστική, Οσφρητική
• Φωτισμός
• Υλικά

Μαθησιακά αποτελέσματα

• Το μάθημα έχει στόχο οι σπουδαστές να έχουν αποδεδειγμένη γνώση και κατανόηση θεμάτων στο γνωστικό πεδίο της Αειφορικής Δόμησης ενώ υποστηρίζεται από επιστημονικά εγχειρίδια προχωρημένου επιπέδου, περιλαμβάνει και απόψεις που προκύπτουν από σύγχρονες εξελίξεις.
• Να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τη γνώση και την κατανόηση που απέκτησαν με τρόπο που δείχνει επαγγελματική προσέγγιση της εργασίας ή του επαγγέλματός τους και να διαθέτουν ικανότητες που κατά κανόνα αποδεικνύονται με την ανάπτυξη και υποστήριξη επιχειρημάτων και την επίλυση προβλημάτων στο πλαίσιο του γνωστικού τους πεδίου.
• Να έχουν την ικανότητα να συγκεντρώνουν και να ερμηνεύουν συναφή στοιχεία για να διαμορφώνουν κρίσεις που περιλαμβάνουν προβληματισμό σε συναφή κοινωνικά, επιστημονικά ή ηθικά ζητήματα.
• Να είναι σε θέση να κοινοποιούν πληροφορίες, ιδέες, προβλήματα και λύσεις τόσο σε ειδικευμένο όσο και σε μη-εξειδικευμένο κοινό.
• Τέλος να έχουν αναπτύξει εκείνες τις δεξιότητες απόκτησης γνώσεων, που τους χρειάζονται για να συνεχίσουν σε περαιτέρω σπουδές με μεγάλο βαθμό αυτονομίας.

Βιβλιογραφία

– Ενέργεια στην Αρχιτεκτονική, συλλογικός τόμος, Εκδόσεις Μαλλιάρης.
– Ecoδομείν, Βιοκλιματικός Σχεδιασμός Κτιρίων και Εφαρμογές Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, εκδόσεις Ψύχαλος.
– Ανδρεαδάκη, Ε., 2006, Βιοκλιματικός Σχεδιασμός, Περιβάλλον και Βιωσιμότητα, University Studio Press, Θεσσαλονίκη.
– Green Architecture Now!, Taschen.
– Anink, D., Boonstra Ch. and John Mak, 1996, Handbook of Sustainable Building, An Environmental Preference Method for Selection of Materials for Use in Construction and Refurbishment, James & James, UK.
– Bougdah, Hocine and Stephen Sharples ,2010, Environment, Technology and Sustainability, TOA2, Taylor and Francis.
– Guzowski, Mary, 2010, Towards Zero Energy Architecture, New Solar Design, Lawrence King, London.
– Plummer, Henry, 2009, The Architecture of Natural Light, Thames & Hudson, UK.
– Randall, Thomas, (ed by), 2003, Sustainable Urban Design, An environmental Approach, Spon Press, London and New York.
– Van Uffelen, Chris, 2012, Passive Houses, energy efficient homes, Braun Publishing AG.