Καθηγητές Μαθήματος
Γενικό πλαίσιο
Στοχεύει στην παροχή των απαραίτητων γνώσεων για την επίλυση σχεδιαστικών ζητημάτων του επίπλου σε χώρους με ιδιαίτερες και ειδικές απαιτήσεις και χρήσεις. Αυτό επιτυγχάνεται διαμέσου της ανάλυσης της σχέσης επίπλου- χρήστη και των ιδιαιτεροτήτων- αναγκών του χώρου, με την απόκτηση γνώσεων που αφορούν ειδικές χρήσεις σε χώρους, σε τρόπους και μεθόδους σχεδιασμού και κατασκευής, καθώς και με τα υλικά και τις κατασκευαστικές τεχνικές.
Περιεχόμενο μαθήματος
Αποτελεί μάθημα ειδίκευσης στο σχεδιασμό επίπλου και στον σχεδιασμό επίπλου στο χώρο, δίδοντας έμφαση σε εξειδικευμένους χώρους (ειδικά κτίρια όπως χώρους αναψυχής, χώρους εκπαίδευσης, μουσεία κλπ). Το έπιπλο παύει να είναι απλά χρηστικό αποκτά χωρική και ταυτόχρονα σχεδιαστική αρτιότητα (design).
Σκοποί και στόχοι
Στόχος του μαθήματος είναι η ανάπτυξη του γνωσιολογικού περιεχομένου της ανάλυσης, μελέτης και πρότασης επίπλων σε συνδυασμό με το αντικείμενο του σχεδιασμού εσωτερικών χώρων, με σκοπό την υποστήριξη, καλλιέργεια και ανάπτυξη της ικανότητας των φοιτητών/τριών να επεμβαίνουν και να διαμορφώνουν την επίπλωση σε εσωτερικούς χώρους, μέσα από την κριτική θεώρηση και ερμηνεία.
Μαθησιακά αποτελέσματα
Μέθοδος
Παράδοση και παρουσίαση του συνόλου των εργασιών θεωρητικής εργασίας, ασκήσεων και μελετών (projects) με δημόσια παρουσίαση στην τάξη. Κριτική τοποθέτηση ακροατών.
Εξειδικευμένα προγράμματα σχεδιασμού.
Παρουσιάσεις και παραδόσεις με προβολή μέσω Η/Υ.
Υποστήριξη μαθησιακής διαδικασίας μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας «Ανοικτών ακαδημαϊκών μαθημάτων» (e-class) και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail).
Μαθησιακά αποτελέσματα
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές /φοιτήτριες θα είναι σε θέση:
Να ελέγχουν σύνθετες έννοιες και εξειδικευμένες δεξιότητες στο γνωσιολογικό πεδίο του σχεδιασμού επίπλων και χώρου.
Να ελέγχουν σύνθετες τεχνικές και τεχνολογίες ανάλογες της διαδικασίας σχεδιασμού επίπλων.
Θα αποκτήσουν εξειδικευμένη γνώση των μεθοδολογιών κατασκευής και σχεδιασμού.
Θα αποκτήσουν σύνθετες δεξιότητες στην δημιουργία και αξιολόγηση σχεδιαστικών ιδεών στο σχεδιασμό (design) του επίπλου χωρικά.
Θα κατακτήσουν τη δημιουργικότητα στη διαδικασία σχεδιασμού επίπλου και θα την εξελίξουν.
Βιβλιογραφία ελληνική
-Αλεξανδρίδης, Π. (1995). Ρυθμολογία και Αρχιτεκτονική του επίπλου. Αθήνα: Παπασωτηρίου.
-Αργυροπούλου, Δ. (2003). Ρυθμολογία Επίπλου. Αθήνα: Ίων.
-Banham, R., (1975). Theory and Design in the First Machine Age. London: Architectural Press.
-Brunt, A., (1978). Furniture. Oxford: Phaidon.
-Δαρζέντα- Γοργία, Ε., (2000). Το έπιπλο: Το Ελληνικό έπιπλο. Αθήνα: Φιλιππότη.
-Ηλιόπουλος, Β.,(1990). Η μορφή στο Σχεδιασμό των Συνδέσεων. Αθήνα: Ίων.
-Ηλιόπουλος, Β., (2004). Σχεδιασμός επίπλου. Αθήνα: Έλλην.
-Κονταράτος, Σ., (1983). Η Εμπειρία του Αρχιτεκτονημένου Χώρου και το Σωματικό Σχήμα. Αθήνα:
Καστανιώτης.
-Κωνσταντινίδης, Α., (1981). Μελέτες και Κατασκευές. Αθήνα: Άγρα.
-Oaets, B.R. (1981). Η ιστορία του Επίπλου στη Δύση. Αθήνα: Φόρμα.
-Παπανούτσος, Γ., (1969). Η Αισθητική. Αθήνα: Ίκαρος.
-Παρμενίδης, Γ., (1983). Το κάθισμα στη δεκαετία του 1920. Αθήνα: Παρατηρητής.
-Παρμενίδης, Γ., και Χαραλαμπίδου- Διβάνη, Σ., (2005). Η μορφή του σχεδιασμένου αντικειμένου: το πρόβλημα της περιγραφής. Αθήνα: Επίκεντρο.
-Παρμενίδης, Γ., και Ρούπα, Χ., (2003). Το αστικό έπιπλο στην Ελλάδα 1830-1940. Αθήνα: Παν. Εκδ. Ε.Μ.Π.
-Περιβολιώτου, Μ., (2004). Ρυθμολογία Επίπλου. Αθήνα: Ίων.
-Σαρίδης, Α.Ε. (1954). Λίγα λόγια για το έπιπλο και την ιστορία του. Αθήνα: Σαρίδης Α.Ε.
-Τράπαλη, Ο., (2007). Ν. Βαλσαμάκης Αρχιτέκτων. Αθήνα: Μουσείο Μπενάκη.
-Τζάκου, Α., (1999). Έπιπλο Μελέτες- Εφαρμογές 1960-1989. Αθήνα: Μπάστας.
-Φεσσά Εμανουήλ, Ε., (1983). Ξενοδοχεία και κτίρια του Ν. Βαλσαμάκη. Αθήνα: Ε.Μ.Π.
-Zevi, B. ,(1972). Μοντέρνα Γλώσσα της Αρχιτεκτονικής. Αθήνα: Νεφέλη.
Βιβλιογραφία ξενόγλωσση
– Banham, R., (1975). Theory and Design in the First Machine Age. London: Architectural Press.
– Brunt, A., (1978). Furniture. Oxford: Phaidon.
– Frey, G., (1970).The Modern Chair: 1850 to Day. Teyfen: Publishers v.
– Gloac, J., (1925). Time, taste and Furniture. London: Grand Richards.
– Greenhalgh, P., (1990). Modernism in design. London: Reaktion Books ltd.
– Hamlin, T., (1952). Forms and Functions of 20th Century. N. York: Columbia University Press.
– Hampries, L., (επιμ.) (1970). Modern Chairs. London: The White Chapel Art Gallery.
– Mc Gregor, N., (2010). A History of the World in 100 Objects. London: Alain Lane.
– Meademore, C., (1974). The Modern Chair. London: Studio Vista.
– Moody, E. (1966) Modern Furniture. London: Studio Vista.
– Oaets, B.R. (1981). Η ιστορία του Επίπλου στη Δύση. Αθήνα: Φόρμα.
– Oliver, J., (1966). The Development and Structure of the Furniture Industry. London: Pergamon.
– Pevsner, N., (1974). Pioneers of Modern Design. Middlesex: Penguin.
– Pevsner, N., (1968). The Sources of Modern Architecture and Design. London: Thames &Hudson.
– Wingler, H., (1969). The Bauhaus. Massachusetts: M.I.T. Press.
Δευτερεύουσα βιβλιογραφία
– Marnellos, D., Geogiadou, Z., & Frangou, D., (2015). Hotel Furniture in Greek Modernity: “Xenia” and “Amalia”
Hotels cases. Journal of Tourism Research: Volume 10/ Α 2015. Pp. 25-57. ISSN: 2241-7931.