Καθηγητές Μαθήματος
Γενικό πλαίσιο
• Προσαρμογή σε νέα πεδία σχεδιασμού του αρχιτεκτονικού χώρου
• Αυτόνομη εργασία
• Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών
• Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης
Περιεχόμενο μαθήματος
Σχεδιασμός και δημιουργία τρισδιάστατου αναπτύγματος επαναλαμβανόμενων όγκων και εικονική προσαρμογή του στο δημόσιο χώρο με αναφορές:
• Στο σώμα, ως σημαντικός παράγοντας προσδιορισμού της μορφής.
• Στα αντικείμενα, ως προέκταση του σώματος και του περιβάλλοντος του.
• Στην εννοιολογική ανάγνωση των συμβόλων όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί στην σύγχρονη εικαστική σκέψη.
Το μάθημα υποστηρίζεται από σειρά διαλέξεων σε ενότητες πάνω στο θεματικό άξονα: Σώμα, έννοια, χώρος.
• Η εννοιολογική φόρτιση των πλαστικών συμβόλων στην σύγχρονη εικαστική έκφραση.
• Καταγραφή βιωματικού χώρου με οπτικοακουστικά μέσα.
• Η μεταμόρφωση του χώρου με ψηφιακά οπτικοακουστικά μέσα.
• Ο χώρος ως υποδοχέας πλαστικών μεταμορφώσεων και μετασχηματισμών.
• Εισαγωγή στην τεχνική του αρνητικού εκμαγείου απλού ή σπαστού σε γύψο ή λάστιχο
Η εισαγωγή σε προγράμματα επεξεργασίας εικόνας γίνεται, παράλληλα με τις διαλέξεις και υποστηρίζεται από αυτοτελείς ασκήσεις ψηφιακής αναπαράστασης.
Σκοποί και στόχοι
Στο 2ο εξάμηνο της Πλαστικής δίδεται έμφαση στην εξέλιξη του προσωπικού τρόπου έκφρασης και στην διαφορετική ανάγνωση/ ερμηνεία ενός δεδομένου θέματος από τον κάθε σπουδαστή. Η παραγωγή μορφών εστιάζεται στην έρευνα και τον σχεδιασμό τρισδιάστατης φόρμας σε ανάπτυγμα πολλαπλών συνδυασμών, με στόχο την διαμόρφωση μιας ρυθμικής σύνθεσης από επαναλαμβανόμενα στερεά.
Μαθησιακά αποτελέσματα
Μετά το τέλος του μαθήματος οι φοιτητές:
• Θα αντιληφθούν την αντιστοιχία της κλίμακας μεταξύ δημόσιου χώρου και όγκου.
• Θα είναι σε θέση να παράγουν τρισδιάστατες μορφές σχεδιαστικών εφαρμογών.
• Θα έχουν αποκτήσει εμπειρική γνώση πάνω στην τεχνική του εκμαγείου.
• Θα έχουν εμπλουτίσει τις σχεδιαστικές τους ικανότητες και δεξιότητες
Βιβλιογραφία ελληνική
• Μπασελάρ Γκαστόν(Bachellard Gaston),Η Ποιητική Του Χώρου(La Poetique de l’ Espace) , (2014). Αθήνα: Χατζηνικολή
• Umberto Eco, The Open Work, (1989). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
• K.W. Newton (επμ.), Η λογοτεχνική θεωρία του 20ου αιώνα, Ανθολόγιο κειμένων, (2013). Ηράκλειο: Πανεπ. εκδόσεις Κρήτης.
• Walter Benjamin. The Author as Producer, (1934). New Left Review. Jul.-Aug. 1970 , I /62. κριτική θεωρία, ανθρωπολογία, αρχιτεκτονική, κοινωνική γεωγραφία
• Franz Kafka, Το κτίσμα (Der Bau /The Burrow, 1923/24). (2001). Αθήνα: Άγρα.
• Gilles Deleuze, Félix Guattari, Κάφκα. Για μια ελάσσονα λογοτεχνία, (1998). Αθήνα: Καστανιώτη. (κριτική)
• Italo Calvino, Οι αόρατες πόλεις, (2004). Αθήνα: Καστανιώτη. – Jorge Louis Borges, Ο κήπος των διχαλωτών μονοπατιών, (1941). στο: J. L. Borges, Άπαντα τα πεζά, τόμος Ι, (2014). Αθήνα: Πατάκης. (και στα: Μυθοπλασίες & Λαβύρινθοι). Herbert George Wells, (The Time Machine, 1895), Η μηχανή που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο, (1985). Αθήνα: Γράμματα.
• Jorge Louis Borges, Οι Ελόϊ και οι Μόρλοκ, σελ.71. στο: J. L. Borges, Το βιβλίο των φανταστικών όντων, (2005). Αθήνα: Libro.
• Adolfo Bioy Casares, Η εφεύρεση του Μορέλ, (2006). Αθήνα: Πατάκης. -Βλ. βιβλ.: Adolfo Bioy Casares, Σχέδιο διαφυγής, (2005). Αθήνα: Πατάκης.
• Juan José Saer, Τόπος/Lugar, (2012). Βόλος: Κοντύλι.
Βιβλιογραφία ξενόγλωσση
• Fredric Jameson, Postmodernism, or, the Cultural Logic of Late Capitalism, (1991).
• Edward W. Soja, Postmodern Geographies: the reassertion of space in critical social theory, (1989). λογοτεχνία
• Marc Augé, Non-Places, introduction to anthropology of supermodernity, (1995). London, N.Y.: Verso.
• Miwon Kwon, One place after another, site-specific art and locational identity, (2004). Cambridge, Massachusetts: The MIT Press.
Δευτερεύουσα βιβλιογραφία
• [συγγρ.] συλλογικό, [επμ.] Γ. Κουζέλης. [μτφρ.] Κ. Καψαμπέλη. Γραφή και ανάγνωση: Για τη χρήση της γλώσσας στις επιστήμες. Αθήνα: Ε.Μ.Ε.Α.–Νήσος. (2001). Τόμ. Τοπικά γ.